www.apyarbookhub.blogspot.com
အန်တီစန်းနှင့်ခရီးသွားခြင်း
ရေးသားသူ – အမည်မသိ
ကျွန်တော်သည် ရန်ကုန်မြို့၏ ဆင်ခြေဖုံးမြို့နယ် တစ်ခုတွင် နေပါသည်။ ကျနော်တို့လမ်းထဲတွင် ကျနော်နှင့် အလွန်ခင်သော သူငယ်ချင်း မောင်မောင် တို့အိမ်ရှိသည်။ မောင်မောင့်ဖခင်သည် အစိုးရအရာရှိကြီးတစ်ဦး ဖြစ်ပြီး အလွန်ဖော်ရွေသူ ဖြစ်ပါသည်။ မောင်မောင်၏မိခင်မှာ အနည်းငယ်မျက်နှာတည်သော်လည်း မောင်မောင့်သူငယ်ချင်း များကို မောင်မောင်ကဲ့သို့ပင် ဂရုစိုက်ပါသည်။
မောင်မောင့်တွင် အကိုတစ်ယောက် ညီမတစ်ယောက် ရှိပါသည်။ မောင်မောင့်အစ်ကိုသည် ဆေးကျောင်းတက်နေပြီး ညီမလေးမှာ ၁၀ တန်း တက်နေပါသည်။ မောင်မောင်နှင့် ကျနော်တို့မှာ ၁၀ တန်းတုန်းက အတူတူ ဖြစ်သော်လည်း တက္ကသိုလ်တွင် မောင်မောင်က ကွန်ပျူတာ တက်နေပြီး ကျနော်က နည်းပညာတက်နေသူ ဖြစ်ပါသည်။
ကျောင်းမတူသော်လည်း မောင်မောင်တို့အိမ်သည် ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတသိုက် စတည်းချရာအိမ် စားအိမ်သောက်အိမ် ဖြစ်ပါသည်။ ကျနော်တို့မှာလည်း ဟော့ဟော့ ရမ်းရမ်းမဟုတ်သဖြင့် လူကြီးများနှင့် အဆင်ပြေကြပါသည်။ အိမ်တွင် သီချင်းနားထောင် ဂိမ်းအတူကစား လဖက်ရေဆိုင် အတူထိုင်ခြင်းများသာရှိပြီး အသောက်အစား ကင်းကြသူများ ဖြစ်ကြသဖြင့် လူကြီးများနှင့် ပုလဲနံပသင့်ကြပါသည်။
ကျနော်တို့ စုပြီး ဖာသွားချကြသည်ကိုတော့ လူကြီးများ မသိအောင် လုပ်ကြသဖြင့် ကိစ္စသိပ်မရှိလှပါ။ တစ်ခုခက်နေသည်က ဖာချပြီး အရသာတွေ့လာသောအခါ ကျနော့်မှာ မောင်မောင့် အမေနှင့် ညီမလေးကို ကြည့်ကြည့်ပြီး စိတ်ထလာကာ လီးတောင်လာတတ်ခြင်းပင် ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ကိုယ့်သူငယ်ချင်း အမေဘဲ ညီမဘဲဟု တွေးကာ စိတ်ဆင်ရိုင်းကို ချွန်းအုပ်နေခဲ့ရပါသည်။
ထလည်းထချင်စရာ။ မောင်မောင့်အမေမှာ ရုပ်ရည်ရော ကိုယ်လုံးပါ အလွန်လှသူဖြစ်ပြီး ညီမလေးကလည်း အမေနှင့် နင်လားငါလား လှသူ ဖြစ်ပါသည်။ မောင်မောင့်အဖေ ဦးလှထွန်းကို ကျနော်တို့က အန်ကယ်ထွန်း ဟုခေါ်ပြီး အမေဒေါ်စန်းစန်းကိုတော့ အန်တီဟုသာ ခေါ်ကြပါသည်။
အန်တီသည် အလွန်လှပပြီး ကြည့်လိုက်တိုင်း ပြစ်မှားချင်စရာကြီး ဖြစ်သည်။ အန်တီ့ရင်သားများမှာ မတရားကြီးသည့်အထဲတွင် မပါသော်လည်း တော်တော်တော့ ကြီးပါသည်။ တင်သားမှာလည်း ဝိုင်းပြီး တော်တော်လှပါသည်။ ညီမလေးကလည်း အန်တီလောက် မရှိသေးသော်လည်း အန်တီ့နောက် အမှီလိုက်နေသလို ဖြစ်နေပါသည်။ ၁၀ တန်းနှင့် မလိုက်အောင်ပင် ရင်သား တင်သားများက ထွားနေပါသည်။
ဒီနှစ် နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် မောင်မောင်က KMD မှ ကွန်ပျူတာသင်တန်းတစ်ခု တက်နေသဖြင့် ကျနော့်မှာ နေ့ခင်းပိုင်းတွင် တစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေရသည်။ ပျင်းပျင်းနှင့် အိမ်တွင် တစ်ယောက်တည်း အိပ်နေစဉ် အမေက ခေါ်သဖြင့် အောက်ဆင်းလာရာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် အန်ကယ်ထွန်းနှင့် အန်တီတို့ ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
“သားရေ ဒီမှာ မင်းအန်ကယ်တို့ လာခွင့်တောင်းနေတယ်။ မင်းအန်တီ မန္တလေးမှာ သူ့အဖွား နေမကောင်းတာ သွားကြည့်မလို့။ မောင်မောင်ကလည်း မအားတော့ သားကို အဖော်ခေါ်သွားချင်လို့တဲ့။ တစ်ပတ်လောက် လိုက်သွားလိုက်ပါ သားရယ်။ သားလည်း မန္တလေးရောက်ဖူးသွားတာပေါ့။”
“ဟုတ်တယ် သားရဲ့။ အန်ကယ်ထွန်းကလည်း မအားတော့ မင်းအန်တီတစ်ယောက်ထဲ စိတ်မချလို့ သားကို အဖော်ထည့်လိုက်ချင်လို့ မမတို့ဆီမှာ လာခွင့်တောင်းနေတာ။ မင်းလိုက်မယ်မို့လား။”
“အာ အန်ကယ်ထွန်းကလည်း၊ သားက မန္တလေး ရောက်ဖူးချင်နေတာနဲ့ အတော်ဘဲ။ အမေတို့ ခွင့်ပြုလို့ကတော့ လိုက်ပြီးသားဘဲ။ လိုက်မယ်။ သားလိုက်မယ် အန်ကယ်ထွန်း။ ဘယ်တော့သွားမှာလဲဟင်။ ထွေးထွေးကော ပါမှာလား”
“မင်းညီမကလည်း အင်္ဂလိပ်စကားပြော သင်တန်းက နက်ဖန်ဆို စတော့မှာ၊ လိုက်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းတို့ တူဝရီးနှစ်ယောက်ဘဲ သွားရမှာ။ ဒါဆို နက်ဖန် ကားလက်မှတ်ဝယ်ပြီး သဘက်ခါ စနေနေ့မှာ သွားကြလေ။”
ကျနော်တို့ ပြောနေသည်ကို ပြုံးကြည့်နေသော အန်တီ့ကို မြင်ရသည်မှာ အလွန်လှပြီး အလွန်ချစ်စရာ ကောင်းနေပါသည်။ ကျနော့်မှာ အန်တီနှင့် နှစ်ယောက်ထဲ အတူခရီးသွားရမည်ဆိုသဖြင့် အလွန်ပင် ပျော်ရွှင်နေမိပါတော့သည်။
ဒီလိုနှင့် စနေနေ့ ရောက်လာပါသည်။ ကျနော်နှင့် အန်တီ့ကို အန်ကယ်က အောင်မင်္ဂလာထိ လိုက်ပို့ပြီး ပြန်သွားပါသည်။ အန်တီက ရင်စေ့ဘလောက်အင်္ကျီနှင့် ကီမိုနိုထမီ ဝတ်လာပါသည်။ ကျနော်ကတော့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ပွပွနှင့် တီရှပ်နှင့် ဖြစ်ပါသည်။ ကျနော်တို့စီးရသည့် ကားမှာ Elite ဖြစ်ပြီး ကားကြီးမှာသစ်လွင်ပြီး အလွန်ခေတ်မှီပါသည်။ ကားပေါ်မတက်မီ အန်တီက
“သားရေ၊ အန်တီတို့လမ်းမှာ ပိုအဆင်ပြေအောင် သားက အန်တီ့ကို မေမေလို့ခေါ်နော်။ သားအမိလို့ထင်တော့ လူတွေလည်း သိပ်မနှောင့်ယှက်တော့ဘူးပေါ့။”
“ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ။”
“သြော်၊ မေမေ လို့ခေါ်ပါဆိုနေ၊ ခုကတည်းက ခေါ်တော့လေ။”
“ဟုတ်ကဲ့၊ မေမေ။”
“ဟင်းဟင်းဟင်း၊ ဒါမှ မေမေ့သားကွ။”
ကားစထွက်လာတော့ အန်တီက ပြတင်းပေါက်ဘက်ကထိုင်ပြီး ကျနော်က လျှောက်လမ်းဘက်ကထိုင်လိုက်လာပါသည်။ အန်တီက ကျနော့်ဘက်ကို ကိုယ်ကိုစောင်းလိုက်ပြီး ကျနော့်နားနားကပ်ကာ တိုးတိုးလေး
“သား မေမေနဲ ခရီးသွားရတာ ပျော်ရဲ့လား”
“အင်းပျော်တယ် မေမေ၊ အရမ်းပျော်တာဘဲ။”
အန်တီက ပြတင်းပေါက်ဘက် သိပ်မကပ်ဘဲ ကျနော့်ဘက် နည်းနည်းတိုးကာ အသားချင်းထိ၍ ထိုင်နေပါသည်။ ကျနော့်မှာ အန်တီ့ပေါင်သားနှင့် ထိနေသောနေရာက အိနေပြီး ချက်ချင်း လီးတောင်လာသဖြင့် ပေါင်နှင့် ညှပ်ထားလိုက်ရပါသည်။
ကားထွက်လာပြီး တစ်နာရီလောက်ကြာသည်နှင့် အပြင်တွင် မှောင်လာပါသည်။ ကားထဲတွင်လည်း ထွက်ခါစက မီးအလင်းထွန်းထားသော်လည်း အခုတော့ မီးကိုမှိန်မှိန်လေးသာ ထွန်းထားပါတော့သည်။ ကျနော် ဘေးပတ်လည်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ကျနော်တို့၏ဘေး တခြားဘက်တွင် အသက်ကြီးကြီး အဖွားကြီးနှစ်ယောက် ထိုင်နေပြီး ရှေ့နှင့်နောက်ကိုတော့ ခုံကမြင့်သဖြင့် မမြင်ရပါ။
ကျနော်တို့ခုံမှာ နောက်ဆုံး ခုံတန်းရှည်၏ အရှေ့တစ်ခုံဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးခုံတန်းရှည်တွင် ခရီးသည် မတင်ဘဲ တွဲဖက်ဒရိုင်ဘာနှင့် စက်ပြင်တို့ အိပ်ကြ ပါသည်။ ကား Aircon က တော်တော်အေးသဖြင့် ကားမှပေးသော စောင်ကို ခြုံထားရပါသည်။ အန်တီက ကျနော့်ကိုမှီထားပြီး သူ့လက်က ကျနော့်ပေါင်ပေါ်တင်ထားပါသည်။ ခဏနေသောအခါ အန်တီက
“သား ဒီဘက်လာ မေမေ အဲဒီဘက်ကထိုင်မယ်”
ဟုဆိုလာသဖြင့် ကျနော် ပြတင်းပေါက်ဘက် ပြောင်းထိုင်လိုက်ပါသည်။ အန်တီက ကျနော့်ဘက် ကျောမမှီတော့ပဲ ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းဝင်ကာ ကျနော့်ခါးကို ဖက်ပြီး အိပ်ပါတော့သည်။
ကျနော်နှင့် အန်တီမှာ ရင်ချင်းအပ်နေပြီး အန်တီ့နို့နှစ်လုံးမှာ ကျနော့်ရင်ဘတ်နှင့် ထိနေပြီး ကျနော့်မှာ အသက်ရှူ မှားနေရပါတော့သည်။ အန်တီ့မျက်နှာမှာ ကျနော်၏ လည်ပင်းနားတွင် ရောက်နေပြီး အန်တီရှူထုတ်လိုက်သော လေသည် ကျနော့်လည်ပင်းကို တိုးနေပါသည်။ အန်တီ၏ ဘယ်ဘက်လက်သည် ကျနော်၏ခါးအောက်တွင် ရှိနေပြီး ညာဘက်လက်သည် ကျနော်၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းလုံးကို သိုင်း၍ ဖက်ထားပါသည်။ ကျနော့်ကိုယ်လုံးနှင့်ထိနေသော အန်တီ၏ အသားများသည် အိစက်နေပြီး ကျနော်၏လီးမှာလည်း တရားလွန် တောင်နေတော့ရာ ကျနော့်မှာ အလွန်ပင် အရသာတွေ့နေပါတော့သည်။
ဖာသည်မများကို လိုးခဲ့ဖူးသော်လည်း အခန်းထဲဝင် အဝတ်အစားချွတ်၊ လိုး၊ ပြီးတော့ ပြန်ထွက်သာ လုပ်ခဲ့ရရာ မိန်းမတစ်ယောက်၏ အသားနှင့် အခုလို ကြာရှည်ထိထားရတဲ့ အရသာ၊ နောက်ပြီး လူတွေကြားမှာ ခိုးစားရတဲ့ အရသာ၊ နောက်ပြီး သူငယ်ချင်းရဲ့အမေ အန်တီနဲ့ဆိုတော့ ကျနော့်မှာ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်နေရပါတော့သည်။
နာရီဝက်ခန့်ကြာသောအခါ အန်တီက သိုင်းဖက်ထားသော ညာလက်ကို အနည်းငယ် နောက်ဆုတ်လိုက်ပြီး ကျနော်၏ ပေါင်တစ်ချောင်းကိုသာ ကိုင်ထား ပါတော့သည်။ အန်တီ၏ လက်ချောင်းများက ကျနော်၏ ပေါင်ကြားသို့ ဝင်နေပါသည်။ ကျနော်လည်း မထူးဇာတ်ခင်း၍ ကျနော့်ပေါင်ကို အသာလေး ဟပေးထားလိုက်ရာ အန်တီ၏လက်ချောင်းများသည် တောင်မတ်နေသော ကျနော့်လီးနှင့် လာထိနေပါတော့သည်။
ခဏပဲ ကြာပါသည်။ အန်တီက ကျနော်၏လီးကို သူ့ လက်ချောင်းများဖြင့် အသာကိုင်လိုက်ပြီး ညှစ်လိုက် လျှော့လိုက် လုပ်ပေးနေပါသည်။ အန်တီ့နှာခေါင်းမှ အသက်ရှူသံမှာလည်း ပြင်းလာပါသည်။ အန်တီက ကျနော့်ဂျင်းဘောင်းဘီဇစ်ကို အသာဆွဲဖွင့်လိုက်ပြီး သူ့လက်ကို အထဲထည့်လိုက်ပါသည်။ ကျနော်က အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်လေ့ မရှိသောကြောင့် အန်တီ့လက်သည် ကျနော့်လီးကို တိုက်ရိုက် ဆုပ်မိသွားပါတော့သည်။ အန်တီသည် ကျနော့လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးပြီး ဂွင်းထုပေးနေပါတော့သည်။
ကျနော်လည်း ရဲလာပြီး အန်တီ့အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာထဲ ကျနော်၏လက်ကို နှိုက်သွင်းလိုက်ပါသည်။ အန်တီက ကျနော့်လီးကို ကိုင်နေသောလက်ကို ခဏရုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကျောဘက် လက်လျှိုကာ ဘရာစီယာဂျိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် သူ့လက်ကို ကျနော့်လီးထံ ပြန်ပို့ပြီး ဂွင်းဆက်ထုပေးနေပါသည်။
ကျနော်လည်း ဘရာစီယာကို အပေါ်လှန်တင်ပြီး အန်တီ့နို့ကို ကျနော့် ညာလက်ဖြင့် အသာအယာ ပွတ်ပေးလိုက် နို့သီးခေါင်းကို လက်ညှိုးလက်မဖြင့် ချေပေးလိုက် လုပ်ပေးနေလိုက်ပါသည်။ အန်တီ၏ နို့သီးခေါင်းမှာ တော်တော်ကြီးသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ အန်တီ့နို့ကို တော်တော်ကြာကြာ နယ်ပြီးနောက် ကျနော် ရှေ့ဆက်တိုးချင်လာသဖြင့် ကျနော့်လက်ကို အန်တီ့ပေါင်ကြားကို ရွှေ့လိုက်ပြီး အစတွင် ထမီပေါ်မှ အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ကို အသာအယာ ပွတ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် အန်တီ့ထမီကို ဖြည်လိုက်ပြီး အန်တီ့ ပင်တီထဲသို့ လက်နှိုက်လိုက်ပါသည်။
အန်တီ၏ ပင်တီဘောင်းဘီသည် အသားပျော့ပျော့လေးဖြစ်ပြီး အန်တီကလည်း သူ့ပေါင်ကို ကားထားပေးလိုက်ရာ ကျနော်၏လက်မှာ ချောချောချူချူပင် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် ရောက်သွားပါတော့သည်။
ကျနော်လိုးခဲ့ဖူးသော ဖာသည်မများသည် စောက်မွှေးထူပါသည်။ အခု အန်တီ့စောက်ဖုတ်သည် စောက်မွှေး တပင်မျှမရှိဘဲ ချောမွတ်နေပါသည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးအား ပွတ်ပေးလိုက် စောက်ဖုတ် အမြှောင်းကြားထဲ လက်ညှိုးဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက် စောက်စေ့အား လက်ညှိုးနှင့် လက်မဖြင့် ချေပေးလိုက်ဖြင့် တတ်သမျှ မှတ်သမျှလုပ်ပေးနေရာ အန်တီ၏ တကိုယ်လုံးလည်း တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်လာပါတော့သည်။
ဆက်ပြီး အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ကျနော့်လက် ခလယ်ကို သွင်းလိုက်ရာ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးသည် စောက်ရေများဖြင့် ရွှဲနေသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ ကျနော်လည်း လက်ခလယ်ဖြင့် အန်တီ့စောက်ဖုတ်အား မှန်မှန်လေး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။ အန်တီမှာလည်း တကိုယ်လုံး ကော့လန်နေပါတော့သည်။
ကျနော်က လက်ခလယ်တစ်ချောင်းထဲ လိုးနေရာမှ လက်နှစ်ချောင်း လက်နှစ်ချောင်းမှ သုံးချောင်းထိ တဆင့်ပြီးတဆင့်တက်ပြီး လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။ အစပိုင်းတွင် အန်တီက ကျနော့်လီးကို မှန်မှန်ဂွင်းတိုက်ပေးနေသော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးအား ကျနော့်လက်ဖြင့် ကောင်းကောင်း သွက်သွက် လိုးပေးနေသောအခါ သူ ကျနော့်လီးအား ဆက်ဂွင်းမတိုက်နိုင်တော့ဘဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်သာ ဆုပ်ကိုင်ထားနေပါတော့သည်။ ဤသို့ ခပ်သွက်သွက် လိုးပေးနေရင်း အတန်ကြာလာသောအခါ အန်တီ့ စောက်ဖုတ်သည် ကျနော့်လက်အား အတင်းညှစ်လာသည်ကို ခံစားမိလာပြီး ခဏနေသောအခါ အန်တီ့မှာ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရအောင် တုန်တက်လာပြီး ကျနော့်လက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုစိကာ အသက်ပျင်းပျင်းရှူ၍ ငြိမ်ကျသွားပါတော့သည်။
အန်တီ တစ်ချီပြီးသွားသော်လည်း ကျနော့်မှာတော့ လီးတောင်လျက် ကျန်ခဲ့ပါသည်။ ဖာသည်မများကို လိုးတုန်းက သူတို့ပြီးမပြီး ဂရုမစိုက်ခဲ့ဘဲ ကိုယ်ပြီးသည်နှင့် ကျေနပ်ပြီး လီးဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်ခဲ့သော် လည်း အခု ကိုယ်မပြီးသေးဘဲ အန်တီ ကောင်းကောင်းပြီးသွားသည်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲတွင် ပို၍ ကျေနပ်နေမိပါသည်။ သို့သော် သိပ်မကြာလိုက်ပါ အန်တီက ကျနော့်လီးကို ပြန်ဆုပ်ကိုင်၍ ဂွင်းတိုက်ပေးပြန်ပါသည်။ ဂွင်းခနတိုက်ပေးပြီး အန်တီသည် နောက်သို့အနည်းငယ် ဆုတ်၍ ကိုယ်ကိုကုန်းလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် ကျနော်၏လီးအား သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ငုံဆုပ်၍ ပုလွေမှုတ်ပေးပါတော့သည်။
ဤတစ်ကြိမ်တွင် ကော့လန်နေသူမှာ ကျနော်ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီသည် ပါးစပ်ဖြင့် ဂွင်းထုသလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးလိုက် ထိပ်သီးလေး သက်သက်ကို စုပ်ပေးလိုက် လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုယက်ပေးလိုက်နှင့် ပညာမျိုးစုံပြနေတော့ရာ ကျနော်လည်း လုံးဝမထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ ကော့တက် လာပြီး အန်တီ့ပါးစပ်ထဲ လရေများ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။
အန်တီက ကျနော့်လရည်များကို မြိုချလိုက်ပြီး တစိမ့်စိမ့် ထပ်ထွက်လာနေသော လရည်များကိုလည်း လျှာဖြင့်ယက်ကာ မြိုချနေပါသည်။ ထို့နောက် အန်တီလည်း ကုန်းနေရာမှ ထလိုက်ပြီး ကျနော့်ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲတင်ပေးလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် သူ့ဘရာကိုလည်း ဂျိတ်ပြန်ချိတ်ပြီး အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကိုလည်း ပြန်တပ်လိုက် ပါသည်။
အချိန်ကိုက်ပင် ခဏကြာသောအခါ ကားမီးများလင်းလာပြီး ကားသည် ၁၁၅ မိုင်တွင် တထောက်နားရန် ဝင်ရောက်လာပါတော့သည်။ ကားရပ်သောအခါ ကျနော်တို့လည်း သူများနည်းတူ ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကြပြီး ရွှေခရားကြီးတွင် ထိုင်လိုက်ကြပါသည်။ ညစာ ထမင်းစားပြီး နောက်ဘက်သွားကာ အပေါ့အပါး သွားလိုက်ကြပါသည်။ ကားပေါ်မှဆင်းကတည်းက ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ကားပေါ်မှာဖြစ်ခဲ့သည့် အကြောင်းများကို မသိသလို နေလိုက်ကြပြီး ခပ်တည်တည်ပင် သားအမိဇာတ်ခင်းနေကြပါသည်။
နာရီဝက်ခန့်ကြာသောအခါ ကျနော်တို့အားလုံး ကားပေါ်ပြန်တက်ခဲ့ကြပြီး ကားသည်လည်း ၁၁၅ မိုင်စခန်းမှ ထွက်ခဲ့ပါတော့သည်။ အချိန်က ည ၈ နာရီခန့်သာ ရှိပါသေးသည်။ ကားထွက်လာပြီး ၁၅ မိနစ်ခန့် ကြာသောအခါ ကားမီးကို လုံးဝပိတ်လိုက်ကြပါသည်။ အန်တီက စောင်ကို လည်ပင်းထိချုံထားပြီး ကျနော်ကတော့ ခေါင်းမြီးချုံလိုက်ပါသည်။ ဤတခါတွင်တော့ ကျနော်က အန်တီ့နို့ကို ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ တိုက်ရိုက်ပင် စောက်ဖုတ်ဆီ ဦးတည်လိုက်ပါသည်။
အန်တီ့ ထမီကို ဖြည်လိုက်ပြီး ပင်တီဘောင်းဘီထဲ လက်နှိုက်လိုက်ပါသည်။ အန်တီက ဖင်အနည်းငယ်ကြွ၍ သူ့ဘောင်းဘီကို အသာချွတ်ချလိုက်ပြီး ထိုင်ခုံပေါ် တင်ထားလိုက်ပါသည်။ ကျနော်လည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင် အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ကို တိုက်ပွဲဝင်ပါတော့သည်။ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်လိုက် စောက်စိကို ချေလိုက် လက်ညှိုးနှင့်လိုးလိုက် လုပ်နေရင်း ကျနော့်စိတ်ထဲတွင် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ချင်စိတ် တအားဖြစ်လာပါသည်။
ကျနော်သည် ခုံအောက်ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆင်းထိုင်လိုက်ပြီး အန်တီ့ပေါင်ကြား ခေါင်းဝင်လိုက်ပါသည်။ အန်တီကလည်း ကြိုသိနေသည့်အလား သူ့ဖင်ကြီးကို ရှေ့သို့ နည်းနည်းတိုးပေးလိုက်သဖြင့် ကျနော့် ပါးစပ်နှင့် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ တစ်တန်းတည်း ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ နှာခေါင်းမြုပ်လိုက်ပြီး တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်ပါသည်။
အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးသည် အနံ့အသက်ကင်းစင်နေပြီး နမ်း၍ကောင်းလှသဖြင့် ကျနော်လည်း တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းနေမိပါတော့သည်။ စိတ်တိုင်းကျ နမ်းပြီးမှ ကျနော် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကို စယက်ပေးပါတော့သည်။ အန်တီကလည်း သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မြောက်၍ ခုံပေါ်တင်လိုက်ပြီး ပေါင်ကို ကားထားလိုက်ပါသည်။ ပေါင်ကိုကားထားလိုက်သဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အကြီးကြီးဖြစ်လာပြီး ယက်ရသည်မှာလည်း အားပါးတရ ရှိလှပါသည်။ ဒူးထောင်ပေါင်ကားပြီး စောင်ချုံထားသဖြင့် အပြင်မှကြည့်ပါက ကျနော် အန်တီ့စောက်ဖုတ် ယက်နေသည်ကို ဘယ်လိုမှသိနိုင်မည် မဟုတ်ပါ။
အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်မွှေးမရှိဘဲ ပြောင်ချောနေပြီး ဖောင်းကားနေကာ အသားမှာလည်း နုအိလှပါသည်။ ကျနော်က အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက် စောက်စိကို ငုံစုပ်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ထိုးထည့်လိုက် နှင့် အစွမ်းကုန် ကြိုးစားနေရာ အန်တီ့စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ ထွက်လာပါသည်။ အန်တီ၏ စောက်ရည်သည် ချွဲတဲတဲနှင့် အနည်းငယ် ချိုသလိုလို ရှိပါသည်။ ယက်နေရင်းနှင့်ပင် စီးထွက်လာသော စောက်ရည်များကို ကျနော် မြိုမြိုချနေမိပါသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ရသည်ကို စောက်ရည် သောက်ရသည်ကို လုံး၀ ရွံရှာစိတ်လည်း မဖြစ်မိဘဲ ကျေကျေနပ်နပ် ယက်ပေးနေမိပါသည်။
အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းတော့ မမှတ်မိတော့ပါ။ အန်တီ့ဖင်လုံးကြီး တဖြေးဖြေး လှုပ်ခါလာပြီး ခဏကြာသောအခါ တစပ်စပ် တုန်လာပြီး ကျနော့်ဆံပင်အား လက်နှင့် အတင်းဆွဲကာ ကျနော့်မျက်နှာကို သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် အတင်းဖိကပ်ထားလိုက်ပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အသက်ရှူကြပ်လာသဖြင့် ခေါင်းကို အသာစောင်း၍ အသက်ခိုးရှူနေရပါသည်။ ခဏနေသောအခါမှ သူ့လက်ဆွဲအား နည်းနည်းလျော့လာပါသည်။ သို့သော် သူ့ကိုယ်လုံး တစပ်စပ်တုန်ပြီး မောနေသည်မှာ အချိန်တော်တော် ကြာပါသည်။ တော်တော်ကြာမှ အတုန်ရပ်သွားပြီး ကျနော့်ဆံပင်အား ဆွဲထားသောလက်ကို လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ကျနော့်မျက်နှာ တစ်ခုလုံးလည်း အန်တီ့စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲရွှဲစိုနေပါတော့သည်။
အန်တီက သူ့ဆလင်းဘက် အိပ်ထဲမှ တစ်ရှူးထုပ်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး ကျနော့်မျက်နှာအား သုတ်ပေးပါသည်။ ပြီးတော့ စနိုးတာဝါနှင့် ထပ်သုတ်ပေးပြန်ပါသည်။ သုတ်ပြီးသောအခါ ကျနော်လည်း ခုံပေါ်ပြန်တက်ထိုင်လိုက်ပြီး ဘေးဘီကို ကြည့်မိပါသည်။ ဘေးတဖက်ခုံမှ အဖွားကြီးနှစ်ယောက်မှာ လောကကြီးနှင့် အဆက်ပြတ်ပြီး တခူးခူးနှင့် အိပ်မောကျနေကြပါသည်။ သူတို့ဘေးခုံမှ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် နတ်ပြည်ကို အတက်အဆင်း လုပ်နေသည်ကို လုံး၀ သတိပြုမိပုံပင် မရပါ။
အန်တီကလည်း တာဝန်အလွန်ကျေပါသည်။ သူအမောပြေသွားသည်နှင့် ခုံအောက်ကို ဆင်းထိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့်ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲဖွင့်ပါတော့သည်။ ဇစ်ဖွင့်ပြီး ကျနော့်လီးကို မစုပ်သေးဘဲ ကျနော်၏ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ ဘောင်းဘီကို လုံးဝခြေထောက်မှ အကျွတ်ချွတ်လိုက်ပြီး ဘေးတွင် ပုံထားလိုက်ပါသည်။ ကျနော်သည် စောင်အောက်တွင် အောက်ပိုင်း တုံးလုံး ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ ပြီးမှ ကျနော့်လီးကို ပယ်ပယ် နယ်နယ် ကိုင်ပြီး ကောင်းကောင်း စုပ်ပါတော့သည်။
ဤတစ်ခါတွင်တော့ အန်တီသည် လီးကိုယက်လိုက် လဥကို ယက်လိုက်နှင့် အချိန်ယူ၍ စိန်ပြေနပြေ မှုတ်ပါတော့သည်။ ယခုအခါတွင် ကျနော်လည်း ပထမတခါကဲ့သို့ မဟုတ်တော့ဘဲ ထိန်းနိုင်လာပါသည်။ အန်တီကလည်း အမြန်ပြီးအောင် အားစိုက်မမှုတ်ဘဲ အေးအေးဆေးဆေး မက်မက်မောမော စုပ်နေပါသည်။ အချိန်တော်တော်ကြာမှ အန်တီက အရှိန်တင်လိုက်ပြီး အားစိုက်မှုတ်ပေး တော့ရာ ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာသဖြင့် ဆက်မထိန်းတော့ဘဲ အန်တီ့ပါးစပ်ထဲ အရှိန်ကုန် ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ ကျနော့်လရည်များမှာလည်း မကုန်နိုင် မခမ်းနိုင် ဆက်တိုက်ဆက်တိုက် ပန်းပန်းထွက်နေပါတော့သည်။
အန်တီက ပထမတစ်ခါကအတိုင်း ထွက်လာသမျှ လရည်များကို အကုန်မြိုချပြီး ထပ်ထပ်ထွက်ထွက်လာနေသော လရည်များကိုလည်း စောင့်ပြီး ယက်ယက်ပြီး မြိုချနေသည်မှာ အလွန်ပင် ကြည့်ကောင်း လှပါသည်။ ကျနော့်လရည် လုံးဝမထွက်တော့မှ အန်တီက ရပ်လိုက်ပြီး ကျနော့်အား ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ပေးပါသည်။ ပြီးမှ ခုံပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့်အား ဖက်၍ အမှန်တကယ် အိပ်ပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့အားပြန်ဖက်၍ အိပ်လိုက်ပါတော့သည်။
ကျနော်တို့သည် မန္တလေးရောက်သည်အထိ ကျန်သည့် ခရီးလမ်းတွင် နတ်ပြည်ဆက်မတက်တော့ဘဲ ကောင်းကောင်းအိပ်လိုက်ကြပါသည်။ ဒီလိုနှင့် မနက် ၃ နာရီခွဲကျော်ကျော်တွင် ကျနော်တို့ကားသည် မန္တလေးသို့ ရောက်ခဲ့ပါတော့သည်။
မန္တလေးရောက်သည်နှင့် ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကြပြီး အထုပ်များကိုယူကာ အန်တီဦးဆောင်ရာနောက် လိုက်ရပါတော့သည်။ အန်တီက အိမ်တိုက်ရိုက် မသွားဘဲ ကားသမားကို ယူနီတီ ဟိုတယ်သို့ မောင်းခိုင်းပါသည်။ ဟိုတယ်တွင် သားအမိအသွင်ဖြင့် ကုတင်နှစ်လုံးပါ အခန်းတစ်ခန်း ယူလိုက်ပါသည်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်၏ အပြောအဆိုကိုကြည့်၍ မည်သူမျှ အမှန်တကယ် သားအမိမဟုတ်ကြောင်း သိနိုင်မည် မဟုတ်ပါ။ ကျနော်တို့ကလည်း သား၊ မေမေ နှင့် အခေါ်အပြော တည့်နေကြပါသည်။
အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် အန်တီက အိမ်သာအရင်ဝင်ပြီး ထွက်လာသောအခါ အဝတ်အစားများချွတ်၍ အိပ်ယာပေါ်တက်ပြီး စောင်ချုံနေလိုက်ပါသည်။ မီးဖွင့်ထားသဖြင့် အန်တီ၏ လုံးကြီးပေါက်လှ ကိုယ်ခန္ဓာကို ကြည့်ရသည်မှာ အလွန်ကြည့်၍ ကောင်းလှပါသည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့ နည်းတူ အဝတ်အစားများ ချွတ်လိုက်ပြီး မီးမှိတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး အန်တီ့ စောင်ချုံထဲ ဝင်လိုက်ပါသည်။ မီးမှိတ်လိုက်သော်လည်း မနက် ၅ နာရီကျော်နေပြီး မိုးလင်းစပြုနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ခန်းစီးလိုက်ကာကြားမှ ဝင်လာသော အလင်းရောင်ဖြင့် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ကောင်းကောင်းမြင်နေရပါသည်။
အန်တီက ကျနော့်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်ပြီး ကျနော်၏လည်ပင်းကို နမ်းနေပါသည်။ အခန်းက လေအေးပေးစက် ဖွင့်ထားသဖြင့် အေးနေ သောကြောင့် အန်တီကိုယ်လုံးက နွေးနေပြီး ဖက်ထားရသည်မှာ တော်တော်အရသာရှိလှပါသည်။ ကျနော့်ပေါင်တစ်ချောင်းက အန်တီ့ပေါင်ကြားထဲရောက်နေပြီး အန်တီ့စောက် ဖုတ်ကြီးနှင့်ထိနေရာ ပူနွေးနေပါသည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့မျက်နှာအား နေရာမလပ် ပြန်နမ်းနေလိုက်ပြီး မျက်နှာမှတဆင့် အောက်သို့ဆင်းကာ လည်ပင်းကို နမ်းလိုက်ပါသည်။ လည်ပင်းမှတဆင့် အောက်ထပ်ဆင်းကာ အန်တီ့ရင်ခွင်ထဲ နို့နှစ်လုံးကြားတွင် ခေါင်းဝင်ခွေ့ပြီး နိုးနှစ်လုံးစလုံးကို တစ်ဖက်ပြီးတစ်ဖက် နမ်းနေမိပါသည်။ ခဏနမ်းပြီးမှ အန်တီ့နို့သီးခေါင်းကို ကျနော့်ပါးစပ်ထဲထည့်၍ ကလေးများနို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ် စို့ပေးလိုက်ရာ အန်တီလည်း တအင်းအင်းနှင့် ညည်းနေပါတော့သည်။
ကျနော်က အန်တီ၏ နို့နှစ်ဖက်လုံးအား တဖက်ပြီးတဖက် ပယ်ပယ်နယ်နယ် စို့ပေးလိုက် စို့နေရင်း လျှာနှင့် ဖိယက်လိုက်နှင့် ကောင်းမည်ထင်သလို လျှောက်လုပ်နေတော့ရာ အန်တီ့မှာ ကျနော့်အား အတင်းဖက်ထားပါတော့သည်။ ကျနော်နို့စို့၍ အတော်ကြာတော့မှ နို့စို့ခြင်းကို ရပ်လိုက်ပြီး တဖြည်းဖြည်း အောက်ဘက်ကို ထပ်ဆင်းပါတော့သည်။ နို့မှတဆင့် ဗိုက်ကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက် ချက်ကိုယက်လိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်းချင်း ဆီးခုံပေါ်ရောက်လာပါသည်။
ကျနော်က အန်တီ့ဘေးမှနေ၍ တဖြည်းဖြည်း ယက်လာရာ ကျနော့်ခေါင်းသည် အန်တီ့ပေါင်ကြားသို့ရောက်လာပြီး ကျနော်၏ခြေထောက်မှာ အန်တီ၏ ခေါင်းဘေးတွင် ကျန်ခဲ့ပြီး ပြောင်းပြန်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ကျနော်က အန်တီ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မက်မက်မောမော တရှုပ်ရှုပ် နမ်းလိုက်ပြီးမှ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံးကို လျှာဖြင့် တပြတ်ပြတ်ယက်လိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် အန်တီ့စောက်စိကို လျှာဖြင့်ယက်လိုက် ပါးစပ်ထဲငုံစုပ်လိုက် အန်တီ့စောက်ခေါင်းထဲ လျှာဝင်နိုင်သမျှ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေရာ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ ချွဲတဲတဲ ချိုမြမြ အရည်များ စီးထွက်လာပါသည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့စောက်ရည် အရသာကို ကြိုက်လှသဖြင့် ထွက်လာသမျှ စောက်ရည်များကို မျိုချနေမိပါတော့သည်။
“အင်း…. ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်၊ အား၊ အီး။ ရှီး …………. အမလေး ကောင်းလိုက်တာ.. အီး….”
အန်တီမှာလည်း အငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘဲ တလူးလူးတလွန့်လွန့် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ကျနော် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးအား ယက်ကောင်းနေစဉ် အန်တီက ကျနော့် ခြေထောက်တစ်ချောင်းအား သူ့ခေါင်းပေါ်ဆွဲယူ၍ ကျနော့ပေါင်ကြား သူ့ခေါင်းကို ထည့်လိုက်ပါသည်။ ပြီးသည်နှင့် ကျနော့်လီးအား သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်၍ စစုပ်ပါတော့သည်။ ကျနော်က အန်တီ့စောက်ဖုတ်ယက် အန်တီက ကျနော့်လီးစုပ်နှင့် ကျနော်တို့နှစ်ယောက် စိမ်ပြေနပြေ အလုပ်ဖြစ်နေကြပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်မှာ ရေဆေးထားသောကြောင့် အနံ့အသက်ကင်းနေပြီး စောက်ရည်ချွဲချွဲများ တစိမ့်စိမ့်ထွက်နေသဖြင့် အလွန်ပင်စုပ်၍ ကောင်းနေပါသည်။
အန်တီကလည်း ကျနော့်လီးကို မက်မက်မောမောပင် စုပ်လိုက် ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဂွင်းထုလိုက်နှင့် ကျနော့်မှာလည်း နိဗ္ဗါန်ရောက်နေရပါတော့သည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ကျနော်တို့သည် ကားပေါ်မှာကဲ့သို့ အချိန်ကိုလည်း ကြည့်စရာမလို လူကိုလည်း ဂရုစိုက်စရာမလိုသဖြင့် စိန်ပြေနပြေပင် အချိန်ဆွဲ၍ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကောင်းသထက်ကောင်းအောင် အရသာ ပေးနေလိုက်ကြသည်မှာတော်တော်ကြာပါသည်။ အန်တီတော့မသိ ကျနော့်မှာတော့ မေးများပင် ညောင်းလာပါသည်။ သို့သော်လည်း အန်တီ အရသာတွေ့နေပြီး ထွန့်ထွန့်လူးနေသည်ကို မြင်ရသောအခါ မေးညောင်းရကျိုးနပ်ပါသည်။
နာရီကြည့်မထားမိသော်လည်း အန်တီ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးနေသည်ကို ကျနော်က မရပ်ဘဲ ဆက်တိုက် စောက်ဖုတ်ယက်နေသည်မှာ တစ်နာရီနီးပါးကြာမည် ထင်ပါသည်။ အန်တီမှာ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးနေသော်ငြားလည်း ကျနော် ဆက်မှုတ်နေသမျှ ဆက် အရသာခံနေပါသည်။ တစ်ခုသိသာသည်က အန်တီ တခါပြီးခါနီးတိုင်း ကျနော့်လီးကို တစ်ခါအစုပ်ရပ်၍ အပြင်ထုတ်တတ်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီပြီးတိုင်း သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးဖြင့် ကျနော့်မျက်နှာကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး ကော့ထိုးတတ်ပါသည်။ ကျနော့်စိတ်ထင် အန်တီ ၅ ခါလောက် ပြီးပြီးသောအခါမှ ကျနော်က အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကို အစုပ်ရပ်လိုက်ပြီး အန်တီ့ပေါင်ကြားမှ ကျနော့်ခေါင်းကို ထုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ဘေးဆင်းလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် အန်တီ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုကိုင်၍ ကျနော့်ဘက် ဆွဲယူလိုက်ရာ အန်တီက သူ့ဖင်ကိုကြွ၍ ကျနော့်ဘက် လျှောဆင်းလာပါသည်။
အန်တီ့တင်ပါး ကုတင်စောင်းထိ ရောက်သောအခါ ကျနော်က အန်တီခြေနှစ်ချောင်းကို မ၍ဆွဲဖြဲပြီး အန်တီ့ ကိုယ်လုံးဘက်ကို တွန်းတင်လိုက်ပါသည်။ အန်တီကလည်း အလိုက်သင့်ပင် သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို သူ့လက်များဖြင့် ဆွဲယူ၍ သူ့ပုခုံးနားဆွဲကပ်ထားလိုက်ပါသည်။ ထိုအခါ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကားပြီး ပြူးထွက်လာပါတော့သည်။ အန်တီ့စောက်စိကြီးမှာလည်း စောက်ဖုတ် နှစ်ခြမ်းကြားတွင် ပြူးပြီးထွက်နေပါသည်။
ကားပေါ်တုန်းက စောင်ခြုံထဲတွင် ယက်ခဲ့ရသဖြင့် ဘာမှမမြင်လိုက်ရသော်လည်း ယခုအခါတွင်တော့ မိုးလင်းနေပြီဖြစ်သဖြင့် ပြတင်းခန်းဆီးကို ဖြတ်၍ဝင်လာသော အလင်းရောင်ကြောင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီးကို မြင်နေရသည်မှာ အလွန် ကြည့်၍ ကောင်းလှပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကျနော့် တံတွေးများ အန်တီ့စောက်ရည်များဖြင့် ပြောင်လက်၍နေပါသည်။
ကျနော်လည်း အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း မလိုးနိုင်သေးဘဲ တခါထိုင်၍ ထပ်ယက်နေမိပြန်ပါသည်။ ဤတကြိမ်တွင်တော့ အန်တီ့စောက်ဖုတ်သာမက အန်တီ့ စအိုဝကိုပါ ယက်နေမိပါသည်။ အန်တီမှာလည်း ထွန့်ထွန့်လူးနေပြန်ပါတော့သည်။
“အား သားရေ ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲ၊ အား ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ သေတော့မှာဘဲ အား ကောင်းလိုက်တာ”
ကျနော်၏ လီးမှာလည်း မာတောင်နေပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်နေပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးအား စိတ်တိုင်းကျ ယက်ပြီးမှ ကျနော်ထလိုက်ပြီး အန်တီ့ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်ပါသည်။ ပြီး ကျနော့်လီးကို အရင်းမှ လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အန်တီ့ စောက်ဖုတ်အမြောင်းကြားတွင် အပေါ်အောက် တစ်ချက်နှစ်ချက် ဆွဲလိုက်ပါသည်။ ပြီးမှ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲ ကျနော့်လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ထိုးသွင်း လိုက်ပါသည်။ ဒစ်တမြုတ်သွင်းပြီး စောက်ဖုတ် အဝနားတွင်ပင် ခန ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေ လိုက်ရာ အန်တီမှာ သူ့ဖင်ကြီးကို ကော့ထိုးပြီး ကျနော့လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းရန် ကြိုးစားနေတော့သည်။
“အီး… အား…. သားရေ လိုးပါတော့ သွင်းလိုက်ပါ မင်းလီးကြီးကို အဆုံးထိစောင့်သွင့်လိုက်စမ်းပါ အန်တီမနေနိုင်တာ့ဘူး အား…….. လိုးပေးပါ လိုးပေးပါတော့”
ကျနော်က အန်တီ့အား ခဏညှင်းဆဲနေလိုက်ပြီးမှ ကျနော့်လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ တဖြေးဖြေး သွင်းလိုက်ပါတော့သည်။ ကျနော့်လီး အဆုံးထိဝင်သွားသည်နှင့် အန်တီ့မှာ အီး….. ကနဲ တစ်ချက်အော်လိုက်ကာ သူ့ခြေထောက် နှစ်ချောင်းဖြင့် ကျနော့်ခါးကို ညှပ်ဆွဲလိုက်ပြီး အတင်း ဆွဲညှောင့်နေပါသည်။ ခဏသာ ကြာလိုက်ပါသည် အန်တီတစ်ချီပြီးသွားပြီး သူ့ခြေထောက်ကို ကျနော့် ခါးမှ ဖြုတ်ချလိုက်ပါသည်။ ကျနော့်လီးကတော့ တောင်တောင် မတ်မတ်ပင် သူ့စောက်ဖုတ်ထဲတွင် ရှိနေပါသေးသည်။
ကျနော်လည်း သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ယခင်အတိုင်း ပြန်မ၍ ဖြဲလိုက်ပြီး ကျနော့်လီးအား ဖြေးညှင်းစွာ အဆုံးထိ ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်ဖြင့် အန်တီ့အား လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။ အန်တီကလည်း တချီပြီးသွားသဖြင့် အမောဖြေရင်း ငြိမ်ပြီး ဇိမ်ခံနေပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်ရည်များဖြင့် ချွဲနေရာ တော်တော်ပင်လိုးလို့ ကောင်းလှပါသည်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးရသည်မှာလည်း စည်းစည်းပိုင်ပိုင် ရှိလှပါသည်။
ကလေး ၃ ယောက်အမေ အိမ်ထောင် သက် နှစ် ၂၀ ကျော်ပြီး သူ့ယောက်ကျားကလည်း အနှစ် ၂၀ လုံးလုံး လိုးထားပေမဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ တစ်လက်ကိုင်ဖြစ်သောကြောင့်လားမသိ ချောင်မနေဘဲ အလွန်လိုး၍ ကောင်းနေပါသည်။ ကျနော်လိုးနေသည်ကို အန်တီ့မှာ ငြိမ်ခံနေရာမှ တဖြည်းဖြည်းအောက်မှ ပြန်ကော့ထိုးစပြုလာပြန်ပါသည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့ တုန့်ပြန်မှုအတိုင်း တဖြည်းဖြည်း အရှိန်တင်၍ ဆောင့်အားကိုလည်း တိုးလိုက်ပါသည်။ အန်တီက အောက်မှ တွန်းဆောင့်လေ ကျနော်ကလည်း အပေါ်မှဖိ၍ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေရာ အန်တီ့မှာ အောက်မှ အံကြိတ်၍ တအီးအီးနှင့် ကောင်းကောင်းကြီး အလိုးခံနေပါသည်။
“အင်း… သားရေ ကောင်းလာပြန်ပြီ၊ ဆောင့် ဆောင့် နာနာ ဆောင့်လိုးသား အား…. ရှီး… ကောင်းလိုက်တာ။ မင်းလီးကလည်း မင်းအန်ကယ်လီးလောက်ရှိတယ် နည်းနည်းတောင် ပိုတုတ်မလား မသိဘူး အား… လိုး.. လိုး သား ခပ်ကြမ်းးကြမ်းလေး လိုးပေးစမ်းပါ သားရယ်။ အန်တီ တအားခံချင်လွန်းလို့ပါ၊ အား… အား… လိုး လိုး…. အီး…. ကောင်းလိုက်တာ မင်းလီးက ရှယ်ဘဲ အား…….”
ပြောနေရင်းနဲ့ အန်တီက အောက်ကနေ ပိုပိုပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကော့ထိုးလာပါသည်။၊ ကျနော်ကလည်း အန်တီ့အရှိန်နှင့်ကိုက်အောင် ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးတော့ရာ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လိုးသံသည် တဖေါင်းဖေါင်း နှင့် အပြင်ကသာ တစ်ယောက်ယောက် ဖြတ်သွားလျှင် ကြားမှာ သေချာပါသည်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒါကို ကျနော်တို့ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါ၊ အသားကုန် လိုးကြပါတော့သည်။ အရင်ဖာသည်မတွေ လိုးခဲ့တုန်းက သိပ်မကြာသည့် ကျနော်သည် အခုမှ ဘာဖြစ်တယ်မသိ ဒီလောက်အသားကုန် လိုးနေတာတောင် မပြီးနိုင် ဖြစ်နေပါသည်။
ကုတင်အောက်ကနေ မတ်တပ်လိုးနေရင်းက အားမရတော့သဖြင့် ကျနော့်ခြေထောက် တစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ် တင်ပြီး အန်တီ့ပေါင်တစ်ချောင်းပေါ် ကျော်ခွလိုက်ပါသည်။ အဲဒီတော့မှ ပိုပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ် ထိပြီး လိုးရတာလည်း ပိုအားရလာပါတော့သည်။ ကျနော်က ဆောင့်လိုးလေ အန်တီ့မှာ ပိုအားရလာပြီး သူ့လက်နှစ်ဘက်စလုံးနဲ့ မွှေ့ယာကို တဖုံးဖုံးထုရိုက်နေပါတော့သည်။ ထုရိုက်နေရင်းက
“အား…. အမေရေ ကောင်းလိုက်တာ သေပါပြီ အီး အီး ကောင်းတယ် အမေရဲ့ အီး ဟီး ဟီး ဟီး….”
ကျနော်က ဆောင့်လိုးနေရင်းနှင့် ချက်ချင်းမပြီးအောင် ဆောင့်ချက်ကို ရေနေလိုက်ပါသည်။ အချက် ၆၀၀ ကျော်လောက်ရောက်သောအခါ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ဘဲ ကျနော့်လီးထိပ်က တအားယားလာပြီး တကိုယ်လုံးလည်း ကြက်သီးများထလာကာ တုန်တက်လာပြီး ကျနော့်လရည်တွေကို အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ပြီးသွားပါတော့သည်။
ပြီးပုံကလည်း လီးကို အန်တီ့စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိဖိကပ် သွင်းထားပြီး လူက ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ တော်တော်ကြာမှ လီးက နည်းနည်းပျော့လာပြီး အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ တဖြေးဖြေး ဆွဲထုတ်လိုက်ပါသည်။ အန်တီလည်း ငြိမ်ကျသွားပြီး ကွေးကွေးလေးအိပ်ရင်း အသက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရှူနေပါသည်။ ကျနော်ကလည်း အန်တီ့ဘေးမှာ လှဲအိပ်လိုက်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး အမောဖြေ နေလိုက်ရပါတော့သည်။ နားနေရင်းနှင့် ကျနော်အိပ်ပျော်သွားသည်မှာ အန်တီလာနှိုးတော့မှ နိုးပါတော့သည်။ အချိန်က မနက် ၁၁ နာရီရှိနေပြီဖြစ်သည်။
“သားရေ ထ… ရေချိုးလိုက် အန်တီတို့ တစ်ခုခုစားပြီး သွားကြရအောင် နည်းနည်းတောင် နောက်ကျနေပြီ”
ကျနော်တို့ ဟိုတယ်စားသောက်ဆိုင်တွင် ပေါင်မုန့်ထောပတ်သုတ်နှင့် ကော်ဖီတစ်ခွက်စီသောက်ပြီး အိပ်များဆွဲကာ ဟိုတယ်မှ ထွက်ခဲ့ကြပါသည်။ ထွက်ခါနီး ကောင်တာတွင် သော့အပ်သောအခါ ကောင်တာမှ တရုတ် အစ်ကိုကြီးက
“ညီလေးတို့ သားအမိတွေ အဆင်ပြေရဲ့လား”
ဟု ပြုံးစိစိဖြင့် မေးပါသည်။ ကျနော်တို့ မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးနေသံကြောင့် သားအမိအစစ်မဟုတ်မှန်း သူတို့သိနေပုံရပါသည်။ ကျနော်ကလည်း ခပ်တည်တည်ပင်
“အဆင်ပြေပါတယ် အစ်ကို”
ဟုပြောလိုက်ရပါသည်။ အန်တီကတော့ အနားမှာ မရှိသဖြင့် မသိလိုက်ပါ။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ဟိုတယ်အပြင်မှ ကားတစီးငှားလိုက်ကြပြီး အန်တီပြောသည့်အတိုင်း အန်တီတို့အဖွားအိမ်ကို သွားလိုက်ကြပါသည်။ အန်တီ့အဖွားအိမ်ကလည်း မန္တလေးမြို့ပြင်ထင်ပါသည် ကားနှင့် တစ်နာရီနီးပါး သွားရပါသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အန်တီက ရဲရဲတင်းတင်းပင် ဟိုတယ် တက်တည်းရဲခြင်း ဖြစ်ပုံရပါသည်။
အန်တီတို့အဖွားအိမ်မှာ ခြံဝိုင်းကြီးထဲမှ နှစ်ထပ် သစ်သားအိမ် အမည်းကြီးဖြစ်ပါသည်။ အဖွားက အန်တီ့အဒေါ် မိသားစုနှင့် အတူနေသူဖြစ်ပါသည်။ ခြံဝိုင်းကြီးမှာ တော်တော်ကျယ်ပြီး သစ်ပင်ကြီးများဖြင့် အုပ်ဆိုင်းနေပါသည်။ အန်တီ့အဒေါ်နှင့်အတူ အန်တီ့ ညီမဝန်းကွဲများ တူ၊တူမများက လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ဝိုင်းနှုတ်ဆက်ကြပါသည်။ အစတွင် သူတို့က ကျနော့်အား မောင်မောင်ဟု ထင်နေကြပါသည်။ အန်တီက ဘာကြောင့်မှန်းမသိ အမှန် အတိုင်း မပြောဘဲ ကျနော်သည် အန်ကယ်ထွန်းတူဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြလိုက်ပါသည်။
အဖွားမှာ နေသိပ်မကောင်းသဖြင့် အိပ်ယာထဲတွင်သာ အနေများပါသည်။ အဖွားအိမ်ကကြီးသော်လည်း မိသားစုကများလှပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကျနော်သည် ကျနော့ထက် တစ်နှစ်ခန့်ငယ်သော အန်တီ၏ တူတစ်ယောက်နှင့်အတူ တစ်ခန်းထဲ အိပ်ရပါသည်။ သေချာသည်ကတော့ ဒီအိမ်တွင် အန်တီ့အား နောက်တကြိမ် လိုးရဖို့ဆိုသည်မှာ လုံး၀ မဖြစ်နိုင်တော့ခြင်းပင် ဖြစ်ပါသည်။
ရောက်ရောက်ချင်းပင် အန်တီ့က ကျနော့်အား သူ့တူများထံ အပ်လိုက်ပြီး
“ကဲသားတို့ရေ မင်းအစ်ကိုကို မင်းတို့လက်ထဲ အပ်လိုက်ပြီ၊ ဒီမှာရှိနေတုန်း မန္တလေး စစ်ကိုင်း နေရာစုံအောင်သာ လိုက်ပြလိုက်ကြတော့။ မင်းအစ်ကို မပျင်းစေနဲ့နော်”
ဟုဆိုသဖြင့် အဖွားတို့အိမ်တွင် နေခဲ့ရသော တစ်ပတ်လုံး စက်ဘီးဖြင့်တဖုံ ကားဖြင့်တနည်း မန္တလေးတခွင် ပြဲပြဲစင်အောင် ရောက်ခဲ့ရပါတော့သည်။
တစ်နေကုန်လျှောက်သွားနေရသော်လည်း ကျနော့်စိတ်မှာ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးထံသာ ရောက်နေပြီး ညဖက်တွင် အိမ်သာထဲတွင် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးအား မြင်ယောင်ကာ ဂွင်းသာ အကြီမ်ကြိမ် ထုနေရပါတော့သည်။ တစ်ကြိမ် လူခဏလစ်တုန်း အန်တီ့အား
“အန်တီရယ် သား အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အရမ်းသတိရတယ်”
ဟု ချွဲချွဲပစ်ပစ် ပြောလိုက်ရာ အန်တီက ပြုံးကြည့်ပြီး
“ခဏသည်းခံနော် အပြန်မှ”
ဟုပြောပါသည်။
ပြန်မည့်နေ့ရောက်သောအခါ သူတို့က လက်မှတ်ဝယ်ပေးထားပြီး ကားကြီးဝင်းထိ လိုက်ပို့ဖို့ ပြင်ကြပါသည်။ အန်တီက သူတို့ကို လိုက်မပို့ရန် တားလိုက်ပြီး အိမ်မှာတွင်ပင် အပြီးနှုတ်ဆက်ကာ သူတို့ငှားပေးသော ကားဖြင့် ထွက်လာခဲ့ကြပါသည်။ ကားဂိတ်သို့ ရောက်သောအခါ ကားထွက်ခါနီးနေပြီဖြစ်ပါသည်။ အန်တီက မနက်ဖန် ကားနှင့်မှ လိုက်မည်ဖြစ်ကြောင်း သွားပြော၍ လက်မှတ်အသစ် ထပ်ဝယ်လိုက်ပါသည်။ လက်ရှိလက်မှတ်ကိုတော့ အဆုံးခံလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် ကားတစ်စီးပြန်ငှားကာ ယူနတီ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာခဲ့ကြပါသည်။ ဟိုတယ်တွင် အခန်းယူသောအခါ အန်တီကတော့ဘာမှမဖြစ်သော်လည်း ကျနော့်မှာတော့ မျက်နှာနည်းနည်းပူနေမိပါသည်။
ဟိုတယ်အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် အန်တီသည် ကျနော့်ကို အတင်းဆွဲဖက်ပြီး မျက်နှာအနှံ့ နမ်းပါသည်။ ပြီး ကျနော့် အင်္ကျီနှင့် ဘောင်းဘီကို အတင်းဆွဲချွတ်ပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အားကျမခံ အန်တီ့အဝတ်အစားများကို ချွတ်ပေးလိုက်ရာ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်သည် ချက်ချင်းပင် ဝတ်လစ်စားလစ် ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ အန်တီ့မှာ တရှူးရှူးနှင့် အသက်ရှူပြင်းနေပြီး တော်တော်ခံချင်နေပုံရပါသည်။
အန်တီက ကျနော့်အား ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်ပြီး ကျနော့်ကိုယ်ပေါ် ပြောင်းပြန်ခွကာ ကျနော့်လီးအား စုပ်ပါတော့သည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကျနော့် မျက်နှာပေါ် ရောက်နေရာ ကျနော်လည်း အန်တီ့နည်းတူ အန်တီ့စောက်ဖုတ် ကြီးကို မက်မက်မောမော နမ်းရှုံ့လိုက်ပြီး စယက်ပါတော့သည်။
အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ယနေ့မနက်ကမှ အမွှေးထပ်ရိတ်ထားပုံရပြီး ပြောင်ချောနေပါသည်။ အန်တီကအပေါ်မှ ကျနော်ကအောက်မှ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ယက်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်နေရာမှ အားမရသဖြင့် ကျနော်က အန်တီ့ကို ဖက်၍ လှိမ့်လိုက်ပြီး အပေါ် တက်လိုက်ပါသည်။ အပေါ်ရောက်မှ အန်တီ့စောက်ဖုတ်အား စုပ်ရသည်မှာ ပိုအားရလာပြီး အန်တီကလည်း အောက်မှနေ၍ ကျနော့လီးအား အာခေါင်ထဲထိဝင်အောင် စုပ်နေပါသည်။ ကျနော်လည်း တအားဖီးတက်လာပြီး အန်တီ့ပါးစပ်အား မညှာမတာပင် စောက်ဖုတ်ကိုလိုးသလို ကျနော့လီးဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးနေမိပါတော့သည်။
အန်တီ့ပါးစပ်ဖြင့် ကျနော့်လီးအား ငုံစုပ်ထားသည်မှာ ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို လိုးရသလိုပင် အရသာတွေ့လှပါသည်။ အန်တီ့ပါးစပ်ကိုအတော်ကြာကြာလိုးပြီးမှ ကျနော့လီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြီး ကျနော်ထလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် အန်တီ့ ဖင်အောက်တွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ပြီး အန်တီ့ ခြေနှစ်ချောင်းအား ခြေမျက်စိမှကိုင်ကာ အပေါ်ဆွဲမလိုက်ပြီး အန်တီ့ ပုခုံးဘေးတွင် တွန်းဖိထားလိုက်ပါသည်။ ထိုအခါ အန်တီ့ တင်ပါးမှာ မွှေ့ယာနှင့်မထိတော့ဘဲ အပေါ်ထောင်နေပြီး အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကားပြီး ပြူးထွက်လာပါသည်။
ကျနော်က ခြေဖဝါးနှစ်ဘက်ပေါ်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင်း ကုန်းထလိုက်ပြီး ကျနော့လီးကို အန်တီ့စောက်ဖုတ် အဝနှင့် တေ့လိုက်ပါသည်။ ပြီး အသားကုန် တစ်ချက်တည်းနှင့် တဆုံးဆောင့် သွင်းလိုက်ပါ သည်။ အန်တီ့မှာ အီးကနဲ တစ်ချက်အော်လိုက်ပြီး အံကိုကြိတ်၍ တင်းခံနေပါသည်။
ကျနော်က တဆက်တည်း အသားကုန် တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက် အားပါပါ ဆောင့်လိုးနေလိုက်ပါတော့သည်။ အန်တီ့ဆီးခုံနှင့် ကျနော့ဆီးခုံရိုက်သံမှာလည်း ပြင်းလွန်းလှသဖြင့် တဖုံးဖုံး တဖတ်ဖတ်နှင့် အတော်ကျယ်ပြီး ဘေးအခန်းများရော အပြင်လျှောက်လမ်းမှပါ ကြားနိုင်မည်မှာ သေချာပါသည်။ ဤပုံစံနှင့် လိုးနေရသည်မှာ အားပါလှပြီး အရသာလည်း အတော်ရှိလှပါသည်။ တစ်ချက်အဆုံးထိ ဆောင့်ဝင်သွားတိုင်း အန်တီ့မှာ အီးကနဲ အားကနဲ အော်နေသဖြင့် ထိုအော်နေသံကို ကြားရသည်မှာလည်း နားဝင်ပီယံရှိလှပါသည်။
ဤကဲ့သို့ အချက်နှစ်ရာခန့် လိုးလိုက်သောအခါ ကျနော့်ဒူးလည်း တော်တော်ညောင်းလာပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကျနော်ခဏ အလိုးရပ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်ပါသည်။ ကုတင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်ပြီး ကုတင်အောက်တွင် မတ်တတ်ရပ်ကာ အန်တီ့ကိုယ်လုံးကို ကုတင်စောင်းသို့ ဆွဲယူလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် ခြေနှစ်ချောင်းကို ထောင်ပြီး ဆွဲဖြဲလိုက်ရာ အန်တီက သူ့လက်နှင့် ခြေကျင်းဝတ်မှ လှမ်းဆွဲထားလိုက်ပါသည်။ ကျနော်က ချက်ချင်း မလိုးသေးဘဲ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးအား ခဏကုန်းယက်လိုက်ပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာစောက်ရည်များ ကျနော့လရည်များနှင့် ရွှဲရွှဲစိုနေပါသည်။
“အား သားရေ မယက်နဲ့တော့ ယားတယ် လိုးသာလိုး အခုဏလို ဆောင့်လိုး သား အန်တီမနေနိုင်တော့ဘူး ရှီး လိုးပါတော့ လိုးပါတော့ အီး”
ကျနော်လည်း ခဏသာယက်လိုက်ပြီး မတ်တတ်ထလိုက်ကာ ကျနော့်လီးကို အန်တီ့စောက်ဖုတ်ဝ ပြန်တေ့လိုက်ပါသည်။ ပြီး လက်နှစ်ဘက်ကို အန်တီ့ပေါင်ပေါ်ဖိပြီး အရှိန်မှန်မှန်နှင့် လိုးလိုက်ပါသည်။ တအားမဆောင့်ဘဲ မှန်မှန်လေး အဆုံးထိသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် တော်တော်ကြာကြာ လိုးပေးနေလိုက်ရာ အန်တီ့ကလည်း ခြေကျင်းဝတ်ကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ဆွဲထားရင်း သူ့ဖင်ကို ကော့ကေ့ာပြီးအောက်မှ တုန့်ပြန်လိုးနေပါသည်။ ကျနော်ကလည်းအမောဖြေရင်း အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီး ဆုံးသည်ထိ ကျနော့လီးအားမသွင်းတော့ဘဲ လေးပုံတပုံလောက်သာသွင်းပြီး အန်တီ့ စောက်ခေါင်း အပေါ်နံရံကို ပွတ်လိုးနေပါသည်။ ထိုအခါ အန်တီ့မှာ တကိုယ်လုံးတုန်လာပြီး
“အား အား သားရေ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ အား အား ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ ရှီး ရှီး”
ဟုအော်နေပြီး ကျနော့်လီး စောက်ခေါင်းဝထိ ထွက်လာသည်နှင့် သူ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်အကြည်များ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ပန်းထွက်လာပါတော့သည်။ သူ့စောက်ရည်များသည် ကျနော့ဗိုက်ကိုပန်းနေရာ တချို့မှာ ကျနော့်မျက်နှာကိုပါတက်စင်ပါတော့သည်။ သူ့မှာလည်း တအံ့တသြော မျက်လုံးပြူးနေပြီး သူ့တကိုယ်လုံးမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေပြီး မျက်လုံးမှာလည်း မျက်ဖြူလံနေပါတော့သည်။ ကျနော်ကလည်း အားရပါးရရှိလှသဖြင့် စောက်ရည်အပန်းရပ်သွားသည်နှင့် ယခုပုံစံအတိုင်း နောက်တစ်ခါ အဆုံးထိမသွင်းဘဲ အဝနားတွင်ပင် ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ထပ်ညောင့်ပေးလိုက်ရာ အန်တီ့မှာ နောက်တစ်ကြိမ် တုန်တက်လာပြီး ကျနော့်လီး ဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့် စောက်ရည်များ အရှိန်နှင့် ပန်းထွက်လာပြန်ပါသည်။
ဤတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ကျနော်က ထိုင်ချလိုက်ပြီး ပန်းထွက်လာနေသော အန်တီ့စောက်ရည်ကို ကျနော့်မျက်နှာနှင့် ဆည်းခံလိုက်ပါသည်။ စောက်ရည်များမှာ ပူနွေးနေပြီး အနည်းငယ် ငံကျိကျိရှိပါသည်။ စောက်ရည်အထွက်ရပ်သွားသောအခါ ကျနော်က အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေးလိုက်ရာ အန်တီ့မှာ ပက်လက်လှဲနေရာမှ အတင်းထလာပြီး ကျနော့မျက်နှာကို အတင်းတွန်းထားပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အန်တီကောင်းနေသည်ကို ကြည့်၍ အားရသလောက် ရှိလာတော့မှ ကျနော့လီးကို အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲ တခါထပ်သွင်းလိုက်ပြန်ပါသည်။ ဤတခါတွင်တော့ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးအားဆက်မကလိတော့ဘဲ ကျနော့စိတ်တိုင်းကျသာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။
လိုးနေရင်း ကျနော့်ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်တင်၍ အန်တီ့အား တပေါင်ကျော်ခွ၍ အသားကုန် ဖိဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ ကျနော်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လရည်များ ပန်းထည့်၍ ပြီးလိုက်ပါတော့သည်။ ပြီးသွားသည်နှင့် ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ဘဲ အန်တီ့ဗိုက်ပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှူကာ နားနေလိုက်ရပါတော့သည်။ အန်တီမှာလည်း မောနေပြီး မျက်လုံးကို မှိတ်ကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူ၍ နားနေပါသည်။ ခဏနေမှ အန်တီ့ကိုယ်ပေါ်မှဘေးသို့လိမ့်ဆင်းလိုက်ပြီး အန်တီ့အားဖက်ကာ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် အနားယူနေလိုက်ကြပါသည်။
အမောပြေလောက်သောအခါ အန်တီက
“သားရယ် ကောင်းလိုက်တာ အန်တီတစ်ခါတည်းဆွေမျိုးမေ့သွားတယ် သိလား။ မင်းက သိပ်တော်တာဘဲ၊ ပြောစမ်းပါဦး၊ မင်း ဒါတွေ ဘယ်ကတတ်နေတာလဲ။ သူများက သူ့ကိုများ သင်ပေးနေရမလားလို့မှတ်ပါတယ်၊ ဒီမှာ ဆရာကြီးနဲ့ လာတွေ့နေတယ်၊ မင်း အရင်က လုပ်ဖူးလို့လား ဘယ်တုန်းကလဲ ဘယ်သူနဲ့လဲ ပြောစမ်းပါဦး”
“အင်း ကျနော် အရင်က လုပ်ဖူးတာက ဟို မကောင်းတဲ့ မိန်းမတွေနဲ့ အန်တီရ”
“ဟင် မင်းက ဖာသည်မတွေနဲ့ လုပ်ဖူးတာလား ရောဂါတွေ ဘာတွေ ရကုန်ရင်တော့ ဒုက္ခပါဘဲ”
“မရပါဘူး အန်တီရ၊ ကျနော်တို့က ကွန်ဒုံးအမြဲသုံးတာ”
“နေပါဦး ကျနော်တို့ ဆိုတာ ငါ့သား မောင်မောင်ကောပါလား”
“ဟီး… ပါတာပေါ့ အန်တီရ၊ မောင်မောင်က ဆရာကြီး သူဘဲ ကျနော်တို့ကို ခေါ်သွားတာ”
“ဟင်… အန်တီကတော့ မင်းတို့ကို ကလေးတွေဘဲမှတ်နေတာ၊ ဘာမှသိမှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ထင်နေတာ၊ အခုတော့ သူတို့တွေက အားလုံးသိနေကြပြီပေါ့လေ။ အဲဒီဖာသည်မတွေနဲ့ လိုးပြီးတော့ အိမ်ပြန်ရောက်ရင် အန်တီတို့ကို ကြည့်ကြည့်ပြီး ထနေတာမို့လား”
“ဟီး.. ဟုတ်တယ်၊ အရင်က ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဖာသွားချပြီးမှ အိမ်မှာ အန်တီတို့ကို ကြည့်ကြည့်ပြီး အိမ်သာထဲမှာ ဂွင်းခနခန ထုဖြစ်တယ်။ တခါတခါ အန်တီအင်္ကျီဝတ်တာ ဘရာမပါရင် နို့သီးခေါင်းအရာလေး ကြည့်ကြည့်ပြီး ချက်ချင်းပြေးထုရတာ ဟီး”
“အင်း မင်းက အန်တီတင်မကဘူး မင်းညီမ ထွေးထွေးကိုပါ စိတ်ကူးနဲ့ ပစ်မှားနေတာပေါ့လေ”
“ဟီး၊…. ဟုတ်တယ်၊ ထွေးထွေးကလည်း ပစ်မှားချင်စရာဘဲလေ၊ သူ့ဟာတွေကလည်း နည်းနည်းနောနောတွေမှ မဟုတ်တာ”
“အင်း သမီးက အမေတူတယ်။ အန်တီလည်း ငယ်ငယ်ကတည်းက ပစည်းတွေက တော်တော်ကြီးနေတာ။ မင်းက အဲဒီဖာသည်မတွေနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါလောက်လုပ်ဘူးလဲ”
“တစ်လတး်ခါတော့ ပုံမှန် အမြဲသွားနေကြလေ။ သွားတာ တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီဆိုတော့ ၁၂ ခါလောက်ရှိပြီပေါ့”
“မင်းက အဲဒီဖာသည်မတွေ စောက်ဖုတ်ကိုလဲ ယက်တာပဲလား”
“ဟင့်အင်း အဲဒီတုန်းက တစ်ခါမှ မယက်ဖူးဘူး။ လက်နဲ့တောင် မကိုင်ဘူး။ တခါထဲ အခန်းထဲဝင် ထမီချွတ်ပြီး လိုးတာဘဲ။ ပြီးတာလည်း ခနလေးနဲ့ပြီးတာ။ အန်တီနဲ့ကြမှ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဘာလို့ ယက်ချင်မှန်းကို မသိဘူး။ စောက်ဖုတ်ကြီး ယက်နေရရင် ပေါင်ကြားထဲကကို မထချင်ဘူး”
“မင်းယက်တာကလည်း အရမ်းကောင်းတာ၊ အဲဒီဘက်မှာ မင်းက မင်းအန်ကယ်ထက်သာတယ် သိလား”
“ဒါနဲ့ အန်တီ၊ အန်ကယ်ထွန်းအပြင် တခြားဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ အခုလို လိုးဖူးသေးလဲ”
“မင်းအန်ကယ်အပြင် နောက်တစ်ယောက်ဘဲ ခံဘူးတယ်”
“ဟင် ဘယ်တုန်းကလဲ၊ ဘယ်သူလဲဟင်”
“မင်းလေ၊ အခုဘဲပေါ့”
“အန်၊ ကျနော်က ကျနော့်အရင်ပြောတာ”
“မခံဘူးပါဘူးကွာ၊ မင်းတစ်ယောက်ထဲပါ၊ မင်းအန်ကယ်က အန်တီ့အချစ်ဦးလေ၊ ပထမဆုံးယောကျ်ားဘဲ”
“အန်ကယ်နဲ့အန်တီ ဘယ်အရွယ်မှာ စလိုးတာလဲဟင်”
“ဟင်းဟင်းဟင်း… ပြောရင်ယုံမှာ မဟုတ်ဘူး၊ အန်တီ ၈ တန်းကတည်းက မင်းအန်ကယ်က လိုးနေပြီ”
“ဟင် ဟုတ်လား၊ အန်တီတို့က မိုက်လှချည်လား၊ အန်တီက ကလေးဘဲရှိဦးမှာ၊ အပျိုတောင်ဖြစ်သေးရဲ့လား”
“အင်း အန်တီက ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ထွားတော့ ၈ တန်းမှာ တော်တော်ကြီးနေပြီ၊ အပျိုလည်းဖြစ်နေပြီ၊ မင်းအန်ကယ်က အန်တီတို့အိမ်မှာ အန်တီ့ကို ကျူရှင်ပြတယ်လေ၊ အိမ်ကလည်း စိတ်ချတော့ လွတ်ထားတာ၊ အဲဒါ ၈ တန်းနှစ်ဝက်လောက်မှာကတည်းက အန်တီတို့က ကောင်းကောင်းလိုးနေကြပြီ၊ စာသင်လိုက် လိုးလိုက်နဲ့ ၈ တန်း ၉ တန်း ၁၀ တန်း တောက်လျှောက်ဘဲ။ ၁၀ တန်းအောင်ပြီးတော့မှ အန်တီတို့ ယူလိုက်ကြတာ”
“အန်တီတို့ အိမ်က မသိဘူးလား”
“မသိလို့နေမှာပေါ့၊ သိလည်း သဘောတူပြီးသားဆိုတော့ အန်တီတို့က သိပ်စိတ်မပူဘူးလေ”
“အန်တီက ကံကောင်းတာပေါ့ နော်။ ထွေးထွေးက အန်တီ့လောက် ကံမကောင်းဘူး၊ အခုထိ အလိုးခံဘူးပုံမရသေးဘူးနော်”
“ဟိတ်ကောင်လေး တော်တော့၊ ဘယ့်နှယ် အမေရှေ့မှာ သမီး အလိုးခံတဲ့အကြောင်း ပြောနေရလား”
“ဟာ အန်တီကလည်း။ ဒီလိုဘဲ အပြုသဘောဆွေးနွေးတာပါ၊ အန်တီတောင် ၈ တန်းကတည်းက အလိုးခံပြီး အရသာတွေ့နေတာ၊ ကိုယ့်သမီးကြတော့ မလုပ်ရဘူးလား”
“မလုပ်ရဘူး မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ပေါ်တင်ကြီးပြောတော့လည်း ကြားရတာ တမျိုးကြီးဘဲ”
“ဟီး… ဟုတ်တယ်နော် တခြားလူသာဆို အခုလောက်ဆို ပါးပိတ်ရိုက်လိုက်ပြီမို့လား”
“အင်းပေါ့”
“ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ရင် ကျနော် ထွေးထွေးကို လိုးဘို့ ကြိုးစားကြည့်ဦးမယ်။ အန်တီ ဖြစ်တယ်မို့လား”
“အင်း၊ ကြိုးစားတာတော့ ကြိုးစားပေါ့၊ ပေါ်တင်ကြီးမဖြစ်စေနဲ့၊ မင်းအန်ကယ်တို့ မင်းသူငယ်ချင်းတို့ သိသွားလို့ မိုးမီးလောင်နေဦးမယ်”
ထိုည တစ်ညလုံးနှင့် နောက်တစ်နေ့ တစ်နေ့လုံး ကျနော်တို့နှစ်ယောက်မှာ စားချိန်သာ တစ်ချက်အောက်ဆင်းစားပြီး အခန်းထဲတွင်ပင် အဝတ်မကပ်နိုင်ဘဲ တောက်လျှောက် လိုးလိုက် အိပ်လိုက်နှင့်သာအချိန်ကုန်ခဲ့ပါသည်။
ညနေတွင် ရေမိုးချိုးပြီး ကားဂိတ်သို့ ထွက်ခဲ့ကြပါတော့သည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ရသည့်ခုံမှာ ရှေ့ဆုံးမှဖြစ်ပြီး ဘေးတွင်လည်း တစ်ညလုံးမအိပ်သော လူငယ်များအုပ်စုလိုက်ပါလာသဖြင့် တစ်လမ်းလုံး ဘာမှမလုပ်ဖြစ်လိုက်ပါ။ တစ်နေ့ခင်းလုံး လိုးထားသော အရှိန်နှင့် ကျနော်တို့နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ညလုံး အိပ်လိုက်ကြပါတော့သည်။
မနက် အောင်မင်္ဂလာကားဂိတ် ဝင်ခါနီးတွင်တော့ အန်တီက ကျနော့်နားကပ်ကာ တိုးတိုးလေး
“သားရေ တော်ပြီနော် အန်တီတို့ ရန်ကုန်ရောက်ရင် ထပ်မလုပ်တော့ဘူးနော်၊ အရင်လိုဘဲ နေကြမယ် သိလား”
ဟုပြောပါသည်။ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့ အန်တီရယ်။ အန်တီ ကျနော့်လီး အလိုးမခံဘဲ နေနိုင်မလားဆိုတာ ကျနော့်စိတ်ထဲမှ တိပ်တိပ်လေးသာ ပြောနေမိပါသည်။ ဆက်လက်ပြီး ညီမလေးကိုပါ မည်ကဲ့သို့ကြံဖန်ပြီး လိုးရမည်ကို ကျနော် စိတ်ကူးယဉ်နေမိပါတော့သည်။
ကျနော်တို့ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တော့ အန်ကယ်က ကားဂိတ်တွင် လာကြိုပါသည်။
“ဘယ်လိုလဲ ကျော်ကျော် နေရာအစုံ လည်ခဲ့ရဲ့လား။ ပျော်ရော ပျော်ခဲ့ရဲ့လား”
“ဟုတ်ကဲ့ အန်ကယ်၊ ပျော်ပါတယ်”
အန်တီ့ကို လိုးရတာလည်း တော်တော် အရသာရှိပါတယ်။ အဲဒီစကားကိုတော့ စိတ်ထဲကဘဲ ပြောဖြစ်ခဲ့ပါသည်။
ပြီးပါပြီ။
.
Comments
Post a Comment